یک محافظ بالقوه در برابر اثرات جانبی حمله قلبی خفیف بر متابولیسم
15 دسامبر 2021 - یک مطالعه جدید بر روی موش ها نشان داد که پیوند چربی قهوه ای می تواند عوامل خطر دیابت نوع 2 را پس از حمله قلبی کاهش دهد، این یافته ای دلگرم کننده برای دانشمندانی است که امیدوارند از خواص مفید چربی قهوه ای- به اصطلاح "چربی خوب" - در داروهایی استفاده کنند که می تواند به پیشگیری از مشکلات سلامت کمک کند. در این مطالعه، پیوند بافت چربی قهوه‌ای به شکم موش‌های چاق، از این حیوانات پس از یک حمله قلبی خفیف در برابر ابتلا به عدم تحمل گلوکز، که نشانه ی اصلی دیابت نوع 2 است، محافظت کرد.
فعال شدن ژنهایی که با اثرات منفی پس از حمله قلبی ارتباط دارند در موشهایی که پیوند چربی قهوه ای را دریافت کرده بودند، کاهش یافت و این نشان می‌دهد که بافت چربی قهوه‌ای با سایر بافت‌های بدن به طرقی صحبت می‌کند که بر انواع فرآیندهای مرتبط با متابولیسم تأثیر می‌گذارد. تیم تحقیقاتی به بررسی مواد و مکانیسم‌های پشت این گفتگوی متقابل و چگونگی تأثیر آن بر فیزیولوژی کل بدن ادامه می‌دهد.
در این مطالعه، موشهایی که بافت چربی قهوه‌ای به آنها پیوند شده بود، با وجود چاقی، از نظر متابولیکی سالم‌تر بودند. دکتر کریستین استنفورد، نویسنده ارشد این مطالعه، و استادیار فیزیولوژی و زیست‌شناسی سلولی در کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو، گفت: از عدم تحمل گلوکز ناشی از حمله قلبی، با پیوند بافت چربی قهوه ای به شکم موشها جلوگیری شد، این یافته یک بیانیهی بسیار قدرتمند است.ما فکر می‌کنیم چربی قهوه‌ای چیزی را ترشح می‌کند، و اگر بتوانیم آن را شناسایی کنیم، می‌توانیم از آن به عنوان یک هدف درمانی استفاده نماییم.
این تحقیق به صورت آنلاین در مجله بین المللی چاقی منتشر شده است.
تحقیقات بالینی نشان داده است که پس از یک حمله قلبی خفیف، افراد بیشتر در معرض مقاومت به انسولین و عدم تحمل گلوکز هستند و در نتیجه بیشتر مستعد ابتلا به حمله قلبی دوم هستند. دکتر استنفورد گفت که چیزی که هنوز مشخص نیست علت این افزایش خطرات است: آیا اولین رویداد قلبی خود، افراد را نسبت به انسولین مقاوم‌تر می‌کند یا این وضعیت به این دلیل ایجاد می‌شود که افراد پس از حمله قلبی بی‌تحرک‌تر هستند؟
دکتر استنفورد، که آزمایشگاهش در موسسه تحقیقات قلب و ریه دیویس ایالت اوهایو مستقر است، گفت: فرآیند فکری اولیه ما این بود که به روشی بتوانیم متابولیسم گلوکز را بهبود بخشیم و مقاومت به انسولین را کاهش دهیم، و تاثیر محافظتی پس از آن را بررسی نماییم.
همه موش‌های مورد مطالعه قبل از تقسیم شدن به گروه‌های آزمایشی یا کنترل، به مدت هشت هفته با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند. محققان چربی قهوه‌ای موش‌های اهداکننده را به شکم گروه آزمایش پیوند زدند. شانزده هفته بعد، نیمی از موش ها تحت عمل جراحی قرار گرفتند که در آن یک شریان کرونر مسدود شد تا باعث حمله قلبی خفیف شود.
موشها که همگی نر بودند با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند و به مدت 24 هفته پس از حمله قلبی تحت نظارت قرار گرفتند. در این مرحله، موش هایی که دچار حمله قلبی شده بودند، اما پیوند بافت چربی قهوه ای را دریافت نکردند، به دیابت نوع 2 مبتلا شدند، اما موش هایی که پیوند بافت چربی قهوه ای دریافت کرده بودند، در حالی که هنوز چاق بودند، تحمل گلوکز طبیعی خود را حفظ کردند.
دکتر استنفورد گفت: این نتایج نشان داد که بافت چربی قهوه‌ای در برابر عدم تحمل گلوکز حتی در طول مدت حمله قلبی و با وجود رژیم غذایی پرچرب شدید این موشها به مدت 40 هفته یا بیشتر، از آنها محافظت کرده است.
محققان دریافتند که بافت چربی قهوه ای پیوند شده، دارای اثرات محافظتی طولانی‌مدتی در برابر مشکلاتی بود که در موش‌های دیگر پس از حمله قلبی مشاهده شد، و از افزایش اندازه حفره ی بطن چپ قلب - نشانه‌ای از ایجاد اسکار که می‌تواند منجر به نارسایی قلبی شود - و از افت تحمل ورزش، جلوگیری کرد.
چربی قهوه ای به دلیل ویژگی آن در تولید گرما معروف است، برای مثال به گرم نگه داشتن نوزاد کمک می کند، اما در بدن انسان بالغ به سختی یافت می شود و تنها مقادیر کمی بین تیغه های شانه بصورت پخش وجود دارد.
آزمایشگاه دکتر استنفورد قبلاً نشان داده بود که ورزش می‌تواند باعث افزایش چربی مفیدی شود که از چربی قهوه‌ای نشأت می گیرند، یافته‌ای که به توضیح چگونگی افزایش متابولیسم در سطح سلولی کمک کرد.
او گفت: «ما نمی‌دانستیم که آیا بافت چربی قهوه‌ای مدت زمان انجام ورزش را افزایش می‌دهد یا نه، و پس از بررسی ها دریافتیم که بله همینطور است، این امر نشان می‌دهد که سلامت کل بدن را بهبود می‌بخشد، که یک نشانگر مهم است. ما هنوز باید بفهمیم که آیا این محافظت ناشی از چیزی است که از چربی قهوه‌ای ترشح می‌شود یا فقط از افزایش جرم بافت چربی قهوه ای ناشی می‌شود.
روش پیوند می تواند به پژوهشگران در تعقیب نظریه گفتگوی متقاطع بافتی کمک کند. بافت چربی قهوه‌ای در شکم حیوانات در میان چین‌های بافت چربی سفید احشایی - نوع چربی بسیار فراوان‌تر در بدن پستانداران - قرار داده شد.
این تیم تغییرات پس از حمله قلبی را در بیان تقریباً 100 ژن مرتبط با التهاب، اسکار، سیگنال‌دهی انسولین، متابولیسم گلوکز و عملکردهای سلولی خاص در چربی قهوه‌ای و سفید، کبد، قلب و ماهیچه‌های همه موشها بررسی کردند. افزایش حضور چربی قهوه‌ای، تعداد زیادی از فعال‌سازی‌های مضر ژن ها پس از حمله قلبی را مهار کرد، و محققان را به این نتیجه رساند که چربی قهوه‌ای می‌تواند کلیدی برای جلوگیری از تغییرات متابولیکی باشد که به سلامت بیماران چاق مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی آسیب می‌زند.
دکتر استنفورد گفت: امید ما این است که در نهایت بتوانیم آن را به درمانی برای انسان ترجمه کنیم، ما می خواهیم بدانیم که چگونه افزایش بافت چربی قهوه ای می تواند یک درمان بالقوه در انسان برای محافظت از افراد در برابر مقاومت به انسولین یا حملات قلبی بعدی باشد. داده‌های ما نشان می‌دهد که چربی قهوه‌ای بر سایر بافت‌ها تأثیر می‌گذارد اما هنوز نمی دانیم که دقیقاً چگونه این تاثیرات را القا می کند. ممکن است چندین تغییر ظریف وجود داشته باشد که با هم کار کنند، به جای اینکه یک بافت بطور مستقیم اصلاح شود. چربی قهوه ای بافت کوچکی است، اما بسیار فعال است.
منبع:
https://www.newswise.com/articles/a-potential-protector-against-a-mild-heart-attack-s-aftereffects-on-metabolism